Onze eerste bezoek uit Nederland

Lieve allemaal,

Inmiddels al weer twee weken geen verslag geschreven, ik was niet gevloerd door een beet van een aap of een virus van de malaria mug maar we hadden afgelopen week voor het eerst bezoek uit Nederland. Wel was ik even gevloerd door een ordinaire Nederlandse keelontsteking. maar dat mocht de pret niet drukken want ik had helemaal zin in de dag van de Revolutie. Die Surinamers houden wel van een feestje dacht ik. Het viel helaas een beetje tegen. Hangen op straat met een biertje is hoe zij de feestdag vieren. In de palmentuin was het wel erg gezellig. Veel tentjes en muziek dus daar hebben we even een kijkje genomen.
Daarnaast hebben we ook een spelletje hints in de palmentuin gespeeld. De locals keken ons wel een beetje vreemd aan.

Daarna lekker pannenkoeken gegeten, het was wel even moeilijk kiezen tussen 100 pannenkoeken maar het is de pannenkoek met ananas geworden.
Helaas was ik dinsdag niet instaat om naar stage te gaan. Dus heb ik de hele dag op flight track gekeken waar ik kon zien waar Sandra precies in het vliegtuig zat.
Een avontuurlijke tocht en we waren in de avond bij Zanderij aangekomen. Het weer heeft er voor gezorgd dat Sandra Nederland niet te veel hoefde te missen want toen ze aankwam, kwam het met bakken uit de hemel.
Gelukkig vloog ze bussines class dus ik hoefde gelukkig niet lang te wachten.
Als een kind zo blij was ik dat ze er eindelijk was.
De eerste dag heb ik haar de stad laten zien. Het viel een beetje tegen, want de stad heeft hier niets van de gezellige klaverstraat weg.
Donderdag ochtend hadden ze op mijn stage ouderochtend. Ouders mogen dan gewoon komen om een gesprek met de klassenjuf te hebben. Er worden van te voren geen afspraken gemaakt je mag als ouder gewoon komen. Ik dacht dat het storm zou lopen maar in een half uur zaten er maar drie moeders. Bij die drie gesprekjes heb ik bij gezeten. De ouders stellen verder geen vragen en er word alleen maar gepraat over hoe stout de kinderen zijn. Geen gezellige boel dus, na drie gesprekjes had ik het wel weer gezien.

Het was zo'n mooi weer dat we zin hadden om naar ZIN te gaan. Een zwembad in de stad. Dit was verder niet heel mooi maar wel erg gezellig. Daarna ben ik met Sandra naar het Torarica hotel gegaan. We zijn lekker bij zus en zo gaan eten waar de film alleen maar nette mensen werd gedraaid. Ik had deze film eerder gezien en vond dat de Surinamers hier erg grof werden neergezet. De Surinamers hier konden er erg om lachen. Daarna heerlijk genoten van een Kingsize bed waarin ik Sandra een paar keer in de nacht eventjes kwijt was zo groot.
Na een heerlijk ontbijt de volgende dag in het zonnetje hebben we nog even in het zonnetje gezeten.
Daarna gingen we naar whitebeach. Dit was erg gezellig, maar aan zwemmen durfde ik mij niet te wagen. Ik zag de piranha's al loeren op me teentjes.
Die avond heb ik Sandra het uitgaan in Suriname laten zien. Ze was erg onder de indruk van de dansstyle van de jongens en wist dat ze dit niet kon evenaren. Zo goed als ik Sandra ken merkte ik op een gegeven moment dat het niet goed ging. Dus zijn we naar huis gegaan. Een zonnesteekje was het resultaat van een dagje zon. Gelukkig ging het de volgende dag veel beter met Sandra en konden we naar de Zoo in Paramaribo.
Erg kleine hokken die soms ergens open zijn. Een loslopende aap was het gevolg. Toen ik hem vroeg of hij Rabiës had gaf hij helaas geen antwoord dus heb hem voor de zekerheid maar niet geaaid. De panters krijgen hier gewoon een afgesneden nijlpaarden hoofd, lekker om je eigen hongerheids gevoel te bevorderen moet ik zeggen.

Na Ajax eindelijk weer eens te zien winnen zijn we lekker met Maarten en Marisha uiteten gegaan bij de Waag een chique Italiaans restaurant.
Na twee keer te hebben gewonnen met 30 seconds was het tijd om te gaan slapen want op zondag een dolfijnentour op het programma. Na lekker geluncht te hebben bij het pannenkoekenrestaurant waarbij er een zwerfhond zijn pielemans aan het likken was gingen we naar Leonsberg om op de boot te stappen.

Na een uurtje op de boot met een nieuw mixdrankje (rum met fernandes) hadden we nog geen dolfijn gezien. We gingen aanmeren bij het dorpje Johanna Margereta. Daar was net een nest met puppy's geboren. Super lief, maar ook deze beestje konden niet goed aangeven of ze vlooien of rabiës hadden. Dus ik was op mijn hoede. Bij een dolfijnentour waarbij 96% kans is om een dolfijn te zien zaten wij bij de 4% die er geen had gezien. Ik vind het knap.

Maandag heb ik Sandra meegenomen naar stage. Mijn mentor was in ene best aardig tegen de kinderen. De kinderen in ene iets minder aardig voor mij tijdens het lesgeven. Weet dus niet of Sandra nu een goed beeld heeft. Daarna zijn we met Larissa en haar vriend naar Frederiksdorp geweest en daar lekker geluncht. De taxichauffeur was ook gezellig mee. We gingen toevallig weer over de Commewijne rivier om naar Frederiksdorp toe te gaan. Dus vroegen we aan de man van de boot of hij even een groot rondje kon maken, je weet maar nooit of je een dolfijn ziet. En niets was minder waar. We kwamen in een groep van 50 dolfijnen terecht. Super mooi om te zien. Ze laten zich alleen niet graag vastleggen door camera's dus we moeten het maar doen met het beeld op ons netvlies.
Als laatste avondje met Sandra zijn we weer met zijn tweetjes naar Zus en Zo geweest.
Dinsdag nog even de toerist uitgehangen en naar het museum van Fort Zeelandia geweest.
Daarna geluncht bij Lekker! en naast oud voetballer Konterman gezeten.
Nog een rondje door de palmentuin gemaakt en vervolgens nog even gerelaxed bij het zwembad. Helaas was een hele leuke week weer voorbij. Het afscheid bij Zanderij was moeilijk maar gelukkig nu maar voor 6 weken en niet meer voor 3 maanden.
Nog twee daagjes stage gelopen deze week. De band met de kinderen wordt steeds beter. Nu hebben we lekker weekend dus er staat weer wat schoolwerk en genieten van de zon op het programma. Deze week gaan we een kijkje nemen in het uitgaansleven van Zsa Zsa Zu. Klinkt heel fout dus ik ben benieuwd.

Ik houd jullie op de hoogte.

Liefs,

Tamara